Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Η φυσική υγεία των ατόμων με ειδικές ανάγκες αποτελεί επιτακτική ανάγκη, καθώς το άτομο αντιμετωπίζει χρόνιους πόνους και κινητικές δυσκολίες που καθιστούν για το ίδιο την καθημερινή ζωή πρόκληση, ιδίως όταν δυσκολεύεται να τις εκφράσει. Τα κινητικά ελλείμματα, τα μειωμένα επίπεδα φυσικής άσκησης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ατόμων με ειδικές ανάγκες αποτελούν άξονες γύρω από τους οποίους πρέπει να επέμβει ο φυσικοθεραπευτής.
Σκοπός της φυσικοθεραπείας είναι η αξιολόγηση της κινητικής ικανότητας, η διαπίστωση των περιορισμών και της ικανότητας του ατόμου να συμμετάσχει πλήρως στις καθημερινές δραστηριότητες. Εν συνεχεία η παρέμβαση και αποκατάσταση των θεμάτων αυτών. Το πρόγραμμα που αποφασίζεται να ακολουθήσει κάθε άτομο είναι εξατομικευμένο, καθώς καθ’ένα παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα, διαφορετικής βαρύτητας. Το πρωτόκολλο κάθε θεραπείας στηρίζεται στην φυσική, πνευματική και κοινωνική κατάσταση του εκάστοτε εξυπηρετούμενου.
Όπως καταλαβαίνουμε υπάρχει πληθώρα κινητικών περιορισμών και προβλημάτων τα οποία μπορεί να είναι η αιτία χρόνιων πόνων αλλά και η αρχή λανθασμένων προτύπων κίνησης που θέτουν το άτομο σε κίνδυνο. Στα άτομα με πιο σοβαρή αναπηρία και μείζονα κινητικά προβλήματα στοχεύουμε στην ορθοστάτιση, στη βάδιση και στη σωστή καθιστή θέση. Στην ασφαλή αυτοεξυπηρέτηση τους και μετακίνηση τους σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Η φυσικοθεραπεία δεν σταματάει όμως στα μείζονα αυτά προβλήματα. Σε περισσότερο λειτουργικά άτομα η θεραπεία έχει στόχο την ενίσχυση της κίνησης, τη βελτίωση της στάσης, τη βελτίωση του συντονισμού, τη βελτίωση της ισορροπίας, την ενδυνάμωση και τον έλεγχο κορμού, την ποιοτική βάδιση, την ενδυνάμωση άνω και κάτω άκρων και τον ποιοτικό έλεγχο της λεκάνης. Το παίδι βλέποντας το σώμα του να δυναμώνει, να ισορροπεί και να βαδίζει πιο άνετα αρχίζει να φοβάται λιγότερο, να διαχειρίζεται καλύτερα και να αποτρέπει κάποια τυχόν πτώση του. Ως αποτέλεσμα βλέπουμε την αυτοπεποίθεσή του και την πίστη στον εαυτό του να ενισχύονται, κάνοντας την ανεξαρτησία του πιο εφικτή και την συμμετοχή του σε κοινωνικές δραστηριότητες πιο εύκολη. Σε δεύτερη δράση ενισχύεται ο οπτικοκινητικός συντονισμός, η βελτίωση των αντανακλαστικών καθώς και η εκμάθηση σύνθετων δραστηριοτήτων.
Η αύξηση βλεμματικής επαφής, η βελτίωση της ακοής, η ακολούθηση κανόνων, η επίλυση προβλημάτων, η ενίσχυση της κριτικής σκέψης και της λήψης αποφάσεων είναι μερικά ακόμη από τα οφέλη της φυσικοθεραπείας. Έτσι το άτομο νιώθει πιο καλά οπλισμένο να αντιμετωπίσει δυσκολίες που πρωτύτερα του προκαλούσαν φόβο και πανικό, δίνοντας του την ικανότητα να ενισχύσει τις κοινωνικές του δεξιότητες.
Βεβαίως καταλαβαίνουμε πως ένα άτομο με ειδικές ανάγκες μερικές φορές δεν είναι σε θέση να κατανοήσει το συγκεκριμένο πλαίσιο θεραπείας μόνο μέσω της υπόδειξης μας. Για τον λόγο αυτό η θεραπεία γίνεται μέσω της βιωματικής μάθησης και του ευχάριστου παιχνιδιού στοχεύοντας στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη του ατόμου μέσα από το παιχνίδι και από δραστηριότητες που το ίδιο απολαμβάνει.
Συμπερασματικά λοιπόν, η φυσικοθεραπεία δεν παίρνει μόνο δράση στις σοβαρές κινητικές δυσκολίες. Είναι το εργαλείο που θα βοηθήσει το άτομο να γνωρίσει το σώμα του, τους περιορισμούς του και πως να προσαρμοστεί σε αυτούς. Να διδαχτεί τους τρόπους με τους οποίους θα βελτιώσει τη λειτουργικότητα του, έτσι ώστε να βελτιστοποιηθεί η ασφάλεια του και η διαχείρηση του εκάστοτε περιβάλλοντα χώρου. Τέλος στόχος είναι η αύξηση της ανεξαρτησίας, η μείωση του φόβου και η αύξηση της αυτοπεποίθησης του.